Μαθαίνουμε να βλέπουμε τα καλά στοιχεία του εαυτού μας αλλά και των άλλων...

 Αφού διαβάσαμε το βιβλίο σκεφτήκαμε πόσα σπουδαία πράγματα μπορεί να κάνει ο καθένας μας και πόσα όμορφα στοιχεία έχει στο χαρακτήρα του.Κι αποφασίσαμε να τα πούμε...

Με μια πινελιά ο ένας συναντούσε τον άλλο και του έλεγε κάτι όμορφο που κάνει ή κάποιο προτέρημα που έχει

 Στην αρχή με μια μικρή αμηχανία, στη συνέχεια πιο άνετα ο καθένας έλεγε στο φίλο του και άκουγε με χαμόγελο αυτό που οι άλλοι είχαν δει στην καθημερινή συναναστροφή τους...

 Έγινε έτσι ένας πίνακας με γραμμές συναντήσεων και λόγια που (όπως είπε η Αλεξάνδρα) "οι ζωγράφοι δεν θα ήξεραν από που τους ήρθε"!

 Στο επόμενο βήμα (αξιοποιώντας την ιδέα από τον "κήπο των συναισθημάτων") τα χέρια των παιδιών έγιναν μάσκες και στο σπίτι μαζί με γονείς κι αδέρφια έγραψαν στα δάχτυλα θετικά στοιχεία του χαρακτήρα και της συμπεριφοράς τους.

Στο σχολείο τα διαβάσαμε, τα χειροκροτήσαμε και θαυμάσαμε όλοι μαζί τις "ΜΑΣΚΕΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗΣ"
Αλήθεια εσείς έχετε σκεφτεί πόσα προτερήματα έχετε και πόσα έχουν οι γύρω σας?